Babamıza İthafen...

''Baba oluyorsun'' cümlesiyle yeni bir sorumluluk daha eklendi sorumluluklarının üzerine..

Hem hamilelik sürecinde, hem doğumdan sonra her türlü desteği verdin bana, hep yanımda oldun.. Olmaya çalıştın elinden geldiğinin fazlasınca..

Doktorumuzun ''kız olacak'' dediği gün yüzündeki tebessüm.. Sonraki görüntülerde ‘’aynı babası, babasının kızı’’ deyimlerini sıkça duyuşun..

13 Mayıs 2009 Çarşamba günü, aylardır beklediğimiz minik prensesimizi şaşkınlık, huzur ve mutlulukla kucakladık.. Ben anne oldum, sen baba.. Hep derdim sana ''çok iyi bir baba olacaksın'' diye.. Oldun da :)

Nice’miz çok yormadı bizi.. Ne günlerce sabahladık, ne gaz sancısı bildik.. Yine de zorluklar yaşadık elbette..

Hiç yalnız bırakmadın beni, bizi.. Gerektiğinde benden bile sahiplenici, sakinleştirici, ilgili ve bilgili oldun.. İyi bir baba oldun..

Bu senin ikinci babalar günün.. İlk seferinde Nice henüz minicikti, çok anı biriktirmemiştiniz baba-kız..

Şimdi aradan koca bir yıl geçti.. Dönüp baktığımızda ''ne çabuk geçti'' diyoruz ama geçerken zor geldiğini unutuyoruz zaman zaman..

Nice’nin 3 aylıkken kaç kilo olduğunu hatırlamaya çalışıyoruz bazen..

Bebekken insanların saçlarının kısalığı nedeniyle erkek sanmalarına hak veriyoruz..

İlk ne zaman oturttuğumuzu konuşuyoruz..

Bodrum’a giderken uçağa binmekten ne kadar hoşlandığından söz ediyoruz..

Uludağ’da hep birlikte uyuyup, Nice’nin seni sabaha kadar tekmelemesine gülüyoruz..

Çok duygusal bir çocuk olduğundan bahsediyoruz..

Zaman geçiyor.. Geçtikçe bize konuşacak daha çok anı bırakıyor..

Babasının kızı büyüyor.. Gün geçtikçe babasına daha çok benzeyerek büyüyor..

O henüz konuşamıyor ama gülüşüyle, bakışıyla, dokunuşuyla söylüyor seni sevdiğini..

Seni Seviyoruz..

Babalar Günün Kutlu Olsun.. :)